Rabarbar to bylina uprawiana ze względu na różowe, jadalne łodygi. Najstarsze wzmianki o rabarbarze pochodzą z Chin z 2700 roku p.n.e. W Europie uprawiano go już na początku XVII wieku. Początkowo uprawiany był ze względu na wykorzystanie w medycynie jako środek oczyszczający. Jako jadalne warzywo uprawne po raz pierwszy został wymieniony w 1778 roku przez Francuzów. Pisano o nim jako dodatku do cierpkiego placka z owocami. W 1790 roku rabarbar trafił na rynki warzywnicze w Stanach Zjednoczonych.
Rabarbar jest rośliną nisko kaloryczną, zawiera małe ilości witamin. Może służyć jako środek ściągający, lek pobudzający trawienie i mocny środek przeczyszczający. W XVI wieku stosowany był w zachodniej Europie jako lek na choroby weneryczne w postaci naparu z pietruszką.
W Polsce przygotowuje się kompot i piecze ciasta z rabarbarem. Można również używać go do kremów, przecierów, sorbetów, konserwować, przechowywać w butelkach, przyrządzać puree z jabłkiem, dusić z wołowiną Nie należy spożywać liści, ponieważ są trujące.
