nazwa łacińska: Anethum graveolens
Koperek jest rośliną z rodziny baldaszkowtych, pochodzi z rejonu Morz Śródziemnego, południowej Rosji i Indii. Nazwa kopru pochodzi od słowa „dull” (ang. dill) które znaczy kołysać, ponieważ herbata sporządzona z kopru ma właściwości usypiające i relaksacyjne. Koper ma postać długich łodyg, mocno ząbkowanych w przekroju i pustych z zielono-żółtymi i zielonymi kwiatami zebranymi w płaskie baldachy oraz igiełkowatymi, pierzastymi liśćmi.
Koper ogrodowy jest rośliną która zawiera duże ilości soli mineralnych takich jak wapń, żelazo i fosfor a ponad to prowitaminę A, witaminy D, E, K, B1, B2, B6, B12, H, bardzo dużo witaminy C oraz olejek lotny.
Koper stosowany jest jako lek między innymi przeciw kolce zwłaszcza u noworodków, jak też brakowi pokarmu u matek karmiących piersią, problemom z trawieniem i spowodowaną tym bezsennością, wzdęciom czy nieprzyjemnemu zapachowi z ust, jest skuteczny zarówno w postaci sproszkowanej jak też naparu z liści.
Koper jest bardzo aromatycznym warzywem ale nie należy go gotować ponieważ wtedy traci swój aromat dlatego powinno się go dodawać do potraw na sam koniec gotowania. Świeży koperek dodaje się do sałatek, zup, potraw z jaj i ryb, ziemniaków i sosów. Koperek jest niezastąpionym i nieodzownym dodatkiem do kwaszenia ogórków.