MORELA ZWYCZAJNA
HISTORIA I MIEJSCA UPRAW
Drzewo moreli pochodzi z Chin, tam rośnie w stanie naturalnym. Botanicy, którzy nadali moreli nazwę naukową początkowo sądzili, że pochodzi ona z Armenii. Badania wykazały, że w Chinach morela znana była już 4000 lat temu. W czasach współczesnych owoc ten znany jest powszechnie w rejonie śródziemnomorskim i w Ameryce. Drzewo moreli najlepiej owocuje w ciepłej strefie klimatu umiarkowanego, gdzie rzadko występują wiosenne przymrozki mogące zagrozić jego wczesnemu kwitnieniu.
CECHY OWOCU, ODMIANY
Dojrzały owoc moreli ma żółtą skórkę. Jej część wystawiona najmocniej na działanie promieni słonecznych zabarwia się na czerwono. Okrywa jest gładka i „aksamitna”, pokryta charakterystycznym meszkiem. Owoc moreli podzielony jest wzdłuż boczną, uwydatnioną bruzdą. W jasnobrązowej pestce znajdują się substancje trujące. Dzisiaj morelę szczepi się na brzoskwiniach, migdałowcach lub śliwach, aby uzyskać jak najlepsze odmiany, smaczne i przystosowane do wymogów klimatu i gleby.
WARTOŚCI ODŻYWCZE
Miąższ moreli zawiera spore ilości soli mineralnych, witamin, cukrów (12%), żelaza i wody. Zawiera duże ilości witaminy A, witaminę C i B1. Morela jest owocem wartościowym, wzmacnia tkanki, przedłuża życie komórek i pomaga zwalczyć anemię.
SPOŻYCIE
Morele spożywamy na surowo, można je jeść razem ze skórką. Z moreli można przygotowywać kompoty, dżemy, konfitury, galaretki, konserwować w puszkach, w syropie.
Suszone morele są szczególnie pożywne, mogą działać lekko przeczyszczająco.